PROŚBA
pamięci mojej siostry, Anny Cybulskiej
niech jeszcze raz Anka zagra na pianinie,
a ja coś sfałszuję okropnie
„La donna è mobile”, Ordonkę
tańce, koniak, imieniny ojca,
wspomnienie niby żywe lecz jakże ulotne
bo „prawdziwych Cyganów” też już nie ma
na pianinie czyjeś dziecko ćwiczy
tylko jeszcze czasem ojca mandolina,
czy Michała gitara coś przypomni
nie podda się ciszy
nawet gdy struny nieposłuszne palcom
dają inny dźwięk, jakiś inny takt
zamknij oczy, wspomnij, a usłyszysz
sercem,
to Anka wciąż gra…
REQUEST
in memory of my sister, Anna Cybulska
let Anka play the piano once more,
and let me sing terribly out of tune
“La donna è mobile”, Ordonka,
dances, cognac, our father’s name day,
a memory as if alive, yet so fleeting
for the “real Gypsies” are gone too
on the piano now someone’s child practices
only sometimes father’s mandolin
or Michał’s guitar brings something back
they will not yield to silence
even when the strings, disobedient to fingers,
give a different sound, a different rhythm
close your eyes, remember, and you will hear
with your heart,
Anka is still playing…